Zakłócenia na Morzu Czerwonym wpływają na europejską produkcję samochodów

W całej gamie pojazdów benzynowych, hybrydowych i elektrycznych Azja – obejmująca Chiny, Koreę Południową i Japonię – jest kluczowym ośrodkiem produkcyjnym komponentów motoryzacyjnych. Chiny, dzięki swojej efektywności kosztowej i zaletom klastrów przemysłowych, stały się niezbędne dla europejskich producentów samochodów. Statystyki pokazują, że około 70% komponentów europejskiego sektora motoryzacyjnego transportuje się z Azji, wykorzystując wody Morza Czerwonego.

Potencjalne opóźnienia w harmonogramach dostaw mogą spowolnić tempo produkcji samochodów w Europie. Zakłócenia na ważnym szlaku morskim łączącym Europę i Azję mogą prowadzić do opóźnień logistycznych. W takim scenariuszu będące w łańcuchu zakłady montażowe byłyby zmuszone do wstrzymania działalności do czasu dostarczenia kluczowych komponentów, w tym skrzyń biegów, silników i elementów elektronicznych.

Niemiecki zakład Tesli i europejskie linie produkcyjne Volvo odczują zatrzymania z powodu niedoborów. Tesla tłumaczy to wydłużeniem czasu transportu, co skutkuje tymczasowym zawieszeniem produkcji większości zespołów pojazdów elektrycznych w tej fabryce od 29 stycznia do 11 lutego 2024 r.

W odpowiedzi na ryzyko związane z transportem przez Morze Czerwone europejscy producenci rozważają takie opcje strategiczne, jak zwiększenie zapasów, dywersyfikacja dostawców komponentów w obu Amerykach (np. w Meksyku i Brazylii) lub poszukiwanie alternatywnych zamienników. W pilnych scenariuszach wykorzystanie nadwyżek możliwości przewozów lotniczych mogłoby wzmocnić odporność łańcucha dostaw. Kryzys na Morzu Czerwonym przełożył się na wydłużenie czasu tranzytu morskiego i podwyższone koszty, przy czym nie zgłoszono żadnych zatonięć statków towarowych.

Choć problemy na Morzu Czerwonym wciąż mają miejsce, Międzynarodowy Fundusz Walutowy prognozuje umiarkowany wzrost handlu światowego w 2024 r. na poziomie nieco poniżej 1%. Prognoza ta podkreśla, że ​​pomimo zwiększonych odległości żeglugi i wynikających z tego kosztów, podstawowym czynnikiem determinującym ceny frachtu pozostaje skomplikowane wzajemne oddziaływanie dynamiki podaży i popytu w żegludze morskiej.

Prognozy na rok 2024 przewidują dostawę na rynek żeglugowy 478 nowych kontenerowców, co zwiększy znaczną pojemność wynoszącą 3,1 mln TEU. Oznacza to ogromny wzrost o 40% w porównaniu z przepustowością w 2023 r. Oczekuje się, że globalna przepustowość kontenerowców wzrośnie o godne pochwały 10%, w porównaniu z rokiem poprzednim. Na rok 2024 Bałtycka Międzynarodowa Rada Morska (BIMCO) przewiduje 3-4% wzrost popytu na transport kontenerowy, co podkreśla prawdopodobieństwo utrzymania się nadwyżki zdolności przewozowych.