W Cambridge stworzono mikroczip 3D

Naukowcy uważają, że w przyszłości mikroprocesory 3D udostępnią dodatkową pojemność na chipach, rozkładając informacje na kilka warstw zamiast zagęszczać je na jednej, jak to ma miejsce obecnie. Do badań naukowcy Cambridge zastosowali specjalny rodzaj mikroprocesora zwany chipem spinotronicznym, który wykorzystuje moment magnetyczny elektronu lub spin. Chipy spinotroniczne są coraz częściej wykorzystywane w komputerach. Dość powszechnie uważa się, że w ciągu najbliższych kilku lat staną się normą w układach pamięci.

Aby stworzyć mikrochip naukowcy wykorzystali eksperymentalną technikę napylania. Na krzemowym podłożu wykonali warstwy atomów kobaltu, platyny i rutenu. Każda z warstw ma tylko kilka atomów grubości. Atomy kobaltu i platyny służą do przechowywania danych cyfrowych w sposób podobny do wykorzystywanego w twardych dyskach. Atomy rutenu działają jak posłańcy przekazujący informacje między warstwami kobaltu i platyny. Do badania danych zawartych w różnych warstwach użyto techniki laserowej o nazwie MOKE. Uzyskiwane wyniki potwierdzano następnie przy pomocy innej metody.

- W dzisiejszych chipach wszystko dzieje się ja jednym piętrze. Stworzyliśmy schody pozwalające przekazywać informacje między piętrami. Każdy krok na naszej spinotronicznej klatce schodowej ma zaledwie kilka atomów wysokości. Uważam, że to niesamowite, że przy użyciu nanotechnologii nie tylko możemy w laboratorium budować struktury z taką precyzją, ale także przy użyciu zaawansowanych instrumentów laserowych rzeczywiście możemy obejrzeć krok po kroku wspinaczkę danych po takich nanoschodach - powiedział profesor Russell Cowburn, kierownik grupy badaczy z Laboratorium Cavendisha na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Cambridge.

Badania prowadzące do stworzenia mikroczipa 3D zostały sfinansowane przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych (European Research Council), Isaac Newton Trust oraz Holenderską Organizację Badań Naukowych (NWO).

źródło: University of Cambridge