Jeśli chodzi o układy hybrydowe oraz moduły z elementów dyskretnych na płytkach drukowanych, to od strony funkcjonalnej mają one podobne funkcje i parametry, jak układy monolityczne. Wykonywane są na płytce drukowanej stanowiącej podstawę mechaniczną i pola kontaktowe, na której umieszczone są wszystkie elementy wchodzące w skład modułu, często łącznie z anteną.
Moduły różnią się tym od układów monolitycznych, że niektóre mogą pracować bez udziału mikroprocesora i mają dopracowany i dobrze dostrojony tor w.cz,, na przykład za pomocą lasera. Dobre parametry toru w.cz. uzyskuje się za pomocą filtrów SAW i wzmacniaczy w.cz., co powoduje, że są to rozwiązania pewne, gotowe do użycia. Większość nowych rozwiązań modułów wykorzystuje przemianę częstotliwości, ale na rynku są też proste układy superreakcyjne do najprostszych aplikacji. Po stronie wersji bardziej złożonych produkty te zapewniają zwykle obsługę protokołów komunikacyjnych, w tym także tych najbardziej złożonych, bazujących na wielu urządzeniach pracujących w sieci.