Zasilacze cyfrowe
Wszystko jest dzisiaj cyfrowe, nic więc dziwnego, że zagadnienie to dotyczy też konwersji energii. Zasilacz cyfrowy wykorzystuje zaawansowany mikrokontroler lub procesor sygnałowy (DSP), który realizuje funkcje takie same jak analogowy sterownik PWM. Cyfryzacja dotyczy także wzmacniacza napięcia błędu i obwodów pomiarowych dokonujących kontroli prądów i napięć na wyjściu, np. w celu realizacji zabezpieczeń, które w wersji cyfrowej buduje się w oparciu o układy peryferyjne mikrokontrolera sterującego. Przeniesienie sterowania do domeny cyfrowej i oprogramowania pozwala zrealizować w prosty sposób szereg przydatnych układów, jak techniki sterowania oszczędnościowego stopniem mocy przy małych obciążeniach, płynnej zmiany topologii działania i sterowania stopniem mocy przy małym poborze prądu.
Zaletą cyfryzacji jest to, że funkcjonalność zasilacza definiowana jest w dużej mierze przez oprogramowanie. Dotyczy to zarówno części ustalanej przez producenta zasilacza (topologia, napięcia, funkcjonalność, zabezpieczenia, komunikacja), jak i użytkownika (zakresy, progi aktywacji).
Cyfrowa konstrukcja zasilacza w jednostkach o małej mocy i prostej funkcjonalności nie przynosi wiele korzyści, a niestety prowadzi do komplikacji i wzrostu ceny. Natomiast jest znacznym ułatwieniem w dużych systemach zasilania, gdzie trzeba zapewnić pracę równoległą z redundancją, dwukierunkową konwersję, komunikację cyfrową z hostem, równomierny podział mocy i wiele takich ponadstandardowych możliwości.