Standardy branżowe wpływają na rynek złączy

W zakresie złączy sygnałowych widać, że z roku na rok na rynku funkcjonuje coraz więcej typów elementów o specjalizowanej konstrukcji pod kątem zastosowań i standardów branżowych. Rynek kieruje się ku specjalizacji, a ona wymusza tworzenie konstrukcji dopasowanych do wymagań aplikacyjnych, np. do nowej wersji interfejsu komunikacyjnego, do specyficznego czujnika itd. Poszerza to asortyment i pozwala producentom na ucieczkę technologiczną do przodu, w kierunki zaawansowania technicznego elementów połączeniowych, unikatowych rozwiązań styku, z drugiej strony niestety skraca czas życia produktów. Przykładem może być interfejs USB, gdzie nowa wersja "C" szybko wypycha obecnie na margines wersje "B". A niedługo przecież pojawi się na rynku "typ D", nad którym już trwają prace. Podobnie jest z aplikacjami IoT, gdzie niezbędne są subminiaturowe złącza koncentryczne do podłączania anteny, elementy typu PCB-flex łączące części składowe wewnątrz obudowy, tak samo jak wyprowadzenia interfejsów, gniazda kart pamięci i inne. Wszystko to oczywiście musi być tak małe, jak tylko się da, a więc inne od typowych wersji.

Główne trendy techniczne w złączach sygnałowych

 

Dwa najważniejsze trendy techniczne w złączach sygnałowych to miniaturyzacja i szybki montaż. Na płytce drukowanej oznacza to montaż automatyczny SMT, w zakresie podłączenia przewodu jest to system zacisku sprężynowego, niewymagający narzędzi, a w przypadku wersji IDC nawet bez ściągania izolacji. Pozostałe kryteria są już wyraźnie słabiej zarysowane, a najsłabiej wypadła hybrydowość, co sugeruje, że w warunkach polskich łatwiej jest użyć dwóch osobnych złączy dla poszczególnych grup sygnałów niż specjalizowanych złączy hybrydowych o indywidualnej kompozycji.