Zasilanie przez PoE
Czas szybko płynie, bo okazuje się, że w przyszłym roku minie 15 lat od wprowadzenia pierwszej specyfikacji zasilania urządzeń za pośrednictwem kabla sieciowego - PoE (Power over Ethernet). Jego pojawienie się na rynku było skutkiem tego, że Ethernet towarzyszy coraz liczniejszym urządzeniom "niewielkim" zarówno pod względem wymiarów, jak też możliwości i wymagań komunikacyjnych.
Uwolnienie się od dodatkowych kabli oraz wielu różnych zasilaczy nierzadko o wątpliwej jakości i trwałości, które dodawane są do urządzeń końcowych, było ważnym osiągnięciem technicznym i skierowało rozwój rynku w stronę systemów monitoringu, kontroli dostępu, telefonów VoIP i podobnych. Zasilanie za pomocą PoE stało się bardzo poszukiwane w wybranych typach zastosowań, np. w systemach monitoringu za pomocą kamer wideo, gdyż dostęp do sieci energetycznej nie zawsze jest tam wygodny, a koszt okablowania jest zawsze znaczący.
Najbardziej palące problemy rynku urządzeń komunikacyjnych |
PoE upraszcza okablowanie sieci i zmniejsza koszty jej budowy oraz eksploatacji. Ponadto pozwala monitorować zużycie energii w poszczególnych węzłach oraz w razie potrzeby zdalnie restartować lub wyłączać poszczególne urządzenia. Pojawienie się nowej wersji PoE+ pozwoliło na podwojenie mocy doprowadzanej do urządzeń końcowych i dzisiaj switche zapewniające możliwość zasilania oferują praktycznie wszyscy producenci.
Mikrokontrolery i moduły
Popularność Ethernetu napędza też łatwość dodania tego interfejsu do aplikacji w systemach embedded. W przypadku elektroniki dostępne są mikrokontrolery z wbudowanym interfejsem ethernetowym, dzięki czemu koszty wzbogacenia o tę funkcjonalność są w praktyce niewielkie. Poza nimi można kupić moduły, które pełnią funkcję mostów między Ethernetem a GPIO, RS232 lub innymi popularnymi interfejsami szeregowymi.
Są to rozwiązania o wysokim stopniu integracji, często niewiele większe od samego gniazda RJ i w sumie niedrogie, bo wytwarza je wiele firm. Dzięki nim dodanie portu sieciowego nie wymaga wiele pracy i jest chętnie wykorzystywane przez producentów aparatury modułowej, urządzeń sterujących i aplikacji "mniejszego kalibru".
Urządzenia przewodowe
Podstawowym elementem infrastruktury komunikacyjnej dla Ethernetu jest switch. Może on być prosty (niezarządzalny) lub złożony (zarządzalny) i o różnym wyposażeniu. Typowy switch ma od kilku do kilkunastu portów do podłączenia kabla miedzianego UTP, wersje złożone mogą mieć też port światłowodowy lub są zintegrowane z bezprzewodowym punktem dostępowym tak, że można do urządzania podłączyć się na różne sposoby. Obecnie sieci przemysłowe i te pracujące w mniej odpowiedzialnych zastosowaniach mają zwykle charakter mieszany i są uzupełniane komunikacją bezprzewodową, bo jedno urządzenie zapewniające oba typy połączeń jest wygodniejsze.
Funkcjonalność switcha obejmuje ponadto wiele funkcji związanych z transmisją danych, zarządzaniem dołączonymi urządzeniami, nakładaniem limitów, tworzeniem rozwiązań z redundancją, obsługą alarmów, szyfrowaniem transmisji oraz wsparciem dla protokołów przemysłowych opartych na Ethernecie. Switch jest też źródłem energii zasilającej w aplikacjach PoE, a niektóre wersje mają konstrukcję modułową pozwalającą na rozbudowę zasobów.
Dominujący odbiorcy w sektorze urządzeń komunikacji bezprzewodowej |
Trendem rozwojowym jest w przypadku omawianych urządzeń rosnące obecnie wykorzystanie sieci gigabitowych, a w przyszłości - spodziewana popularyzacja rozwiązań 10 Gb/s.
Do produktów zawierających się w omawianym obszarze należą też serwery portów szeregowych, mediakonwertery oraz karty sieciowe. Te pierwsze umożliwiają dostęp do portów szeregowych RS232/422/485 z poziomu Ethernetu (serial-to-Ethernet i na odwrót). Są one potrzebne do sterowania i zarządzania urządzeniem poprzez sieć oraz wydłużenia niewielkiego zasięgu RS-a. Dzięki odpowiednim sterownikom, z punktu widzenia oprogramowania, takie przedłużenie może być przeźroczyste dla danych i aplikacji.
Te drugie to moduły służące do zmiany medium transmisyjnego - w szczególności Ethernetu miedzianego na światłowodowy oraz moduły wykorzystujące transmisję bezprzewodową. Natomiast karty komunikacyjne to fizyczna realizacja interfejsu w komputerach. Niemniej od kiedy port sieciowy stał się standardowym elementem płyt głównych, karty spadły na specjalistyczny margines (głównie w systemach pomiarowych).
Moduły IO to z kolei urządzenia zapewniające możliwość podłączenia fizycznych czujników, elementów wykonawczych, liczników, napędów do sieci. Dzięki nim za pomocą jednego połączenia ethernetowego można obsłużyć wiele takich komponentów, gdyż moduły IO dostępne są w bardzo szerokim asortymencie - zarówno z wejściami i wyjściami cyfrowymi, jak też analogowymi i zawierają od kilku do ok. 16 linii w różnych kombinacjach.
Są też wersje modułowe pozwalające na rozbudowę, dzięki czemu jeden moduł może obsłużyć wszystkie sygnały dostępne w maszynie, bez konieczności rozbudowy okablowania z przekaźnikami na wyjściu, optoizolacją oraz oczywiście wersje z komunikacją bezprzewodową oraz dostosowane do polowych standardów przemysłowych bazujących na Ethernecie (Profibus, Modbus, Profinet).