Phyton atakuje dominującą pozycję C plus plus
Z opisanych wyżej powodów coraz częściej programiści sięgają w pracy po języki wysokiego poziomu takie jak Phyton. Powodem jest to, że z ich użyciem łatwo i szybko można napisać nawet skomplikowany program, taki, którego implementacja w C++ wymagałaby znacznie więcej wysiłku. Dawniej, gdy zasoby pamięciowe mikrokontrolerów były niewielkie, podobnie jak wydajność przetwarzania, koniecznie było pisane oprogramowania w językach niskiego poziomu, w asemblerze, potem przez długie lata w C/C++.
Dzisiaj wydajność przetwarzania nie jest barierą, bez problemu można kupić chipy z pojemną pamięcią Flash, a wiele aplikacji nie musi działać w czasie rzeczywistym. Badania ankietowe, zarówno nasze własne wykonywane na potrzeby tego zestawienia jak i zagraniczne stowarzyszenia branżowe (patrz strona 18), wykazują niezbicie, że Phyton w systemach embedded jest wybierany równie często jak język C.
Komunikacja i niewielkie potrzeby energetyczne
W ostatnich latach rynek elektroniki szybko się zmienia i znaczenia nabierają aplikacje przenośne, rozwiązania IoT oraz systemy rozproszone, np. telemetryczne sieci pomiarowe. Wiele takich rozwiązań zasilanych jest z akumulatorów i baterii jednorazowych, stąd potrzeby związanie z zapewnieniem jak najmniejszego poboru mocy stają się bardzo istotne.
Drugim istotnym trendem jest komunikacja bezprzewodowa. Elektronika mobilna, urządzenia klasyfikowane jako IoT muszą mieć możliwość wymiany danych, dostępu do Internetu lub gromadzenia danych w chmurze obliczeniowej. Stąd komunikacja jest i będzie w przyszłości ważnym obszarem determinującym możliwości mikrokontrolerów.
Na rynku są układy SoC, gdzie moduł komunikacyjny został zintegrowany w całość aplikacyjną z mikrokontrolerem tak, że realizuje wygodną platformę aplikacyjną, np. Espressif. Sukces tego rozwiązania wskazuje po raz kolejny wyraźnie rysujący się kierunek rozwoju, a więc uniwersalną platformę sprzętową o szerokich możliwościach konfiguracji.