Struktura rynku narzędzi ręcznych

Rys. 4. Ocena, jakie okazały się dla biznesu pierwsze trzy kwartały 2010 roku

Najważniejszą część omawianego rynku tworzy oczywiście sprzęt lutowniczy, na który składają się tradycyjne stacje lutownicze grzałkowe, zwykłe lutownice grzejne i gazowe oraz specjalizowane stanowiska naprawcze do układów SMD, w tym także wersje do układów BGA z narzędziami do naprawy kulek. Stacje lutownicze są podstawowym wyposażeniem stanowiska serwisowego, niezbędnym atrybutem produkcji kontraktowej, która przez cały czas w jakimś fragmencie bazuje na montażu ręcznym oraz miejsc, gdzie wykonuje się montaż finalny i integrację w obudowie.

Możliwości stacji lutowniczych i parametry stale rosną, co nierzadko przekonuje klientów do wymiany starego sprzętu na lepszy, poza tym trwałość lutownic, zwłaszcza tych, które są wykorzystywane w produkcji, jest ograniczona i w naturalny sposób podlegają one okresowej wymianie. Standardem stacji lutowniczej staje się wyświetlacz cyfrowy, programowalne nastawy, opcje związane z szybkim nagrzewaniem lub dokładną stabilizacją temperatury.

Wiele z tych funkcji wymusiły zmiany parametrów lutowania wywołane RoHS. Najnowsze wersje stacji lutowniczych bazują na graficznych wyświetlaczach, a zamiast przycisków sterujących wykorzystują ekran dotykowy. Osobną kategorię stacji lutowniczych tworzy sprzęt serwisowy do demontażu elementów montowanych powierzchniowo, często wykorzystujący opcję nadmuchu gorącego powietrza. Wchodzące na rynek konstrukcje takiego sprzętu charakteryzują się dużą funkcjonalnością i dobrymi parametrami termicznymi, co wynika z tego, że zwykle wykorzystuje się je do manipulowania delikatnymi układami scalonymi.

Ogólnie widać przy przeglądaniu ofert, że coraz więcej sprzętu serwisowego dla technologii SMT bazuje na bezkontaktowej metodzie podgrzewania za pomocą gorącego powietrza lub promieniowania podczerwonego. Dalszym rozwinięciem są systemy hybrydowe wykorzystujące obie te techniki, które już są dostępne i powoli przyjmują się na rynku.

Drugą ważną część rynku tworzą typowe narzędzia montażowo-manipulacyjne, jak wkrętaki, pęsety, obcinaczki czy lupy. Jest to grupa produktów popularnych, o silnie utylitarnej funkcjonalności. Trudno wyobrazić sobie możliwość zrobienia czegokolwiek bez nich, ale też dopiero przy masowej produkcji i pełnym obciążeniu godzinowym daje się wykazać pełne zalety produktów specjalizowanych pod kątem naszej branży.

Dlatego część biznesu związana z prostymi narzędziami ręcznymi dla elektroniki zmaga się w tym obszarze z ofertą supermarketów, firm wyspecjalizowanych w produkcji narzędzi dla majsterkowiczów i tych o ogólnym profilu techniczno- budowlanym, jak Hilti, Bosch lub Stanley. Niemniej wraz z postępującą miniaturyzacją rośnie znaczenie produktów specjalizowanych, zapewniających precyzję operowania i generalnie większą delikatność.

Tabela 1. Przegląd krajowych dostawców narzędzi ręcznych dla elektroniki

Trzecia grupa produktów składających się na omawiany sektor obejmuje specjalizowany sprzęt pomocniczy wykorzystywany w produkcji do mniej typowych operacji związanych na przykład z dozowaniem chemii (kleje, powłoki zabezpieczające, uszczelnienia), manipulowaniem i pozycjonowaniem elementów, a nawet ręcznymi urządzeniami do montażu elementów SMD. Po stronie zastosowań serwisowych do grupy tej zaliczają się myjki ultradźwiękowe, lampy warsztatowe, lupy i podobny sprzęt.

Znaczenie urządzeń wspomagających produkcję w skali obejmującej pojedyncze urządzenia nie jest duże, niemniej w perspektywie taki sprzęt z pewnością jest dodatkiem i uzupełnieniem oferty w stronę kompleksowości. Ponieważ możliwość zrealizowania pełnych zakupów u jednego wypróbowanego sprzedawcy zawsze była osią zainteresowania firm na rynku polskim, nawet drobny sprzęt i pozornie mało atrakcyjny biznesowo może okazać się znaczącą pozycją w raportach sprzedaży.